25/11/2025
Рӯзи Парчами давлатии Тоҷикистон ҳар сол барои хотиррасон кардани рамзи миллии мо ва арзишҳои истиқлолият фурсат медиҳад. Аммо бояд дар назар дошт, ки Парчам на танҳо як порчаи матоъ аст, ки дар баландӣ барафрохта мешавад, балки аввалин навбат рамзи эътибори маънавӣ ва рушди воқеии ҷомеа мебошад.
Имрӯз Парчам дар чанд нуқтаи кишвар ба баландӣ барафрохта мешавад, вале оё ин амал маънии воқеӣ дорад, агар ҷомеа аз ҳуқуқи худ маҳрум бошад ва ҷавонон аз кишвар барои ҷустуҷӯи ояндаи беҳтар меравад? Баландии ҷисмонӣ наметавонад ифодаи эҳтироми ҳақиқӣ ба миллат бошад. Парчам бояд таҷассумгари озодӣ, адолат, таҳсилоти босифат ва пешрафти иқтисодӣ бошад.
Дар шароити кунунии сиёсӣ, ки маҳдудиятҳо ва фасод ҳанӯз боқӣ мондаанд, Парчам ба як рамзи таблиғотӣ табдил ёфтааст. Агар ҳукумати кишвар ҳақиқатан мехоҳад эҳтироми мардум ва эътибори Парчамро нигоҳ дорад, аввал бояд барои ҳифзи ҳуқуқи шаҳрвандон, таъмини адолат ва дастгирии ҷавонон чораҳо андешад.
Парчам ҳақиқатан баланд мешавад, вақте, ки миллат озод аст, ҳаққи сухан ва таҳсил дорад, ва дастовардҳои илмӣ ва фарҳангӣ қадр мешаванд. Танҳо дар чунин шароит, Парчам ба маънии аслии худ мерасад — рамзи ҳувият, муттаҳидӣ ва рушд.
Ҷавонон бояд донанд, ки эҳёи воқеии Тоҷикистон бо талоши муштарак, мубориза бо фасод ва ҳамгироӣ барои ислоҳоти сиёсиву иҷтимоӣ имконпазир аст. Парчам танҳо он вақт воқеан баланд мешавад, ки кишвари мо озод, пешрафта ва бо ҷомеаи фаъоли шаҳрвандӣ гардад.
Бо эҳтиром,
Созмони Ҷавонон барои Эҳёи Тоҷикистон
